80 rocznica męczeństwa św. Maksymiliana

14 sierpnia 2021 - Uroczystość św. Maksymiliana

Na ołtarzu polowym

W Niepokalanowie kard. Robert Sarah przewodniczył głównej Mszy św. odpustowej na ołtarzu polowym. Hierarcha przedstawił św. Maksymiliana jako autentyczny wzór życia chrześcijańskiego oraz miłości Boga, Kościoła i bliźniego. Ukazał Krzyż, Eucharystię i Dziewicę Maryję jako trzy filary, na których wznosiło się życie Świętego, a na których musi oprzeć swe życie każdy chrześcijanin, jeśli chce się przeciwstawić "gwałtowności współczesnego świata". To dlatego św. Maksymilian, "poruszony głębią chrześcijańskiej miłości, wystąpił z szeregu, by pójść na śmierć" za ojca rodziny, "który został skazany na śmierć z głodu i pragnienia".

Gwardian Niepokalanowa, o. Mariusz Słowik, w słowach powitania przypomniał, że oprócz 80. rocznicy śmierci męczeńskiej, w najbliższym czasie będziemy także świętować 50. rocznicę jego beatyfikacji (17 października 1971) oraz 100. rocznicę ukazania się pierwszego numeru "Rycerza Niepokalanej" (w styczniu 1922).

PZLPiT "Mazowsze" przygotował oprawę muzyczną Eucharystii w oparciu o Mszę Koronacyjnę W. A. Mozarta. Po Mszy soliści, chór i orkiestra zespołu zaprezentowali polskie pieśni religijne i dzieła klasycznych kompozytorów europejskich.

Uczestniczące w uroczystościach Katolickie Stowarzyszenie Energetyków "Nazaret" przekazało swój wysłużony sztandar do Muzeum Świętego Maksymiliana.

W uroczystościach już po raz kolejny wzięła udział Piesza Pielgrzymka Ewangelizacyjna z Pabianic (100 osób).

W uroczystej Eucharystii wzięli udział także Krzysztof Witkowski - prezes firmy "Bruk-Bet" oraz Jan Hajduga - b. prezes MI diec. tarnowskiej, dobrodziejów klasztoru Niepokalanów, w których intencji Gwardian sprawował ofiarę Mszy św. Natomiast o. Stanisław Piętka - prezes narodowy MI, modlił się w intencji Rycerstwa Niepokalanej.

W ramach trwającego od 6 sierpnia Wielkiego Zawierzenia Niepokalanemu Sercu Maryi, pod koniec Mszy św. Ojciec Gwardian odmówił Akt Zawierzenia Rodzin Niepokalanemu Sercu Maryi oraz wręczył na pamiątkę Kardynałowi ikonę św. Maksymiliana z numerem obozowym 16670.

Po Mszy św. zostały złożone kwiaty przy pomniku św. Maksymiliana na placu przed bazyliką.

W kaplicy św. Maksymiliana

Po odmówieniu Koronki do Bożego Miłosierdzia, Grzegorz Kasjaniuk przypomniał orędzie Maryi do Polaków, które zostało przekazane w Gietrzwałdzie za pośrednictwem kilku dziewczynek w czasach, kiedy tamte tereny pod zaborem pruskim były poddane ostrej germanizacji. Są to jedyne uznanie objawienia, podczas których Maryja mówiła w j. polskim.

Nabożeństwo Transitus, będące wspomnieniem męczeńskiej śmierci Ojca Maksymiliana Kolbego, rozpoczęło się w kaplicy św. Maksymiliana. Przewodniczył mu Ojciec Gwardian. Przejściu pod okno pokoju - celi zakonnej, z której św. Maksymilian został aresztowany przez gestapo 17 lutego 1941 r. - towarzyszył orszak, na czele którego był niesiony krzyż, za nim dwie korony - biała i czerwona - symbolizujące czystość i męczeństwo św. Maksymiliana z wizju dwóch koron z jego dzieciństwa; dalej, szpaler osób konsekrowanych oraz reszta wiernych. Procesja, podczas której śpiewano litanię do Wszystkich Świętych, zakończyła się przy ołtarzu św. Maksymiliana w bazylice. Tam zostały odczytane świadectwa i opisy męki św. Maksymiliana. Na koniec Ojciec Gwardian pobłogosławił wszystkich uczestników nabożeństwa.

W bazylice Wszechpośredniczki łask

Wieczorem, po Mszy św. w bazylice świadectwem swego nawrócenia podzieliła się Marta Przybyła - autorka książki I dam wam serce nowe. Marta lubi sobie wyobrazać, że Bóg "stworzył w naszych sercach taką wolną przestrzeń w tych ustawieniach fabrycznych, gdzie mogą wypełnić się słowa: Tylko miłość jest twórcza". Do czasu spotkania tej jedynej Miłości, Boga nie było na liście źródeł, w których szukała szczęścia. Karmiła się substytutami szczęścia, które wciskał jej świat.

Pierwsza Komunia Święta na 23 lata skończyła jej kontakt z Kościołem, lata wręcz nienawiści do Kościoła i wszystkiego, co święte... Pochłonięta przez muzykę satanistyczną, stała się zwolenniczką aborcji, eutanazji, jak też zależną od relacji z mężczyznami, pragnęła oficjalnie wystąpić z Kościoła katolickiego, by nie mieć z nim nic wspólnego.

Wtedy od bardzo wierzącej rodziny usłyszała, że Bog jest Miłością, zwabili ją pokojem serca, wewnętrznym światłem, uśmiechem i miłością. Namówili ją do uczestnictwa we Mszy św. o uzdrowienie. Po Mszy św. wzięła udział po raz pierwszy w swym życiu w adoracji Najśw. Sakramentu. Doświadczyła eksplozji miłości, której nie otrzymała nigdy wcześniej. Jej serce było jak pustynia, a w tamtym momencie spłynęła na nią "Niagara czułości". Poczuła, że wielka dziura w sercu została wypełniona po brzegi, że "ta dziura w sercu człowieka ma kształt krzyża i nic tam nie pasuje, tylko Jezus, jak wielki PUZEL, tylko On".

Trudny proces nawracania, poprzez spowiedź generalną, był wspomagany świadomością bezgranicznego i bezwarunkowego Bożego miłosierdzia oraz współudziałem Maryi, Matki Bożej. Jej oddała swe całe życie i dalsze swoje losy.

Konsekwencją otrzymanych darów była wytrwała modlitwa o miłość względem każdego człowieka. Ta miłość zaprowadziła ją do domu pomocy społecznej dla osób z głęboką niepełnosprawnością intelektualną i fizyczną, gdzie w tym hedonistycznym świecie, propagującym aborcję i eutanazję, przychodzi Maryja i pokazuje, że te osoby chcą być przyjęte i kochane takimi, jakimi są. Z kolei w hospicjum Maryja stała się dla niej "Korepetytorką zaufania" i uczy ją czym jest miłość, męskość, kobiecość, prawdziwe i najpiękniejsze małżeństwo.

Noc czuwania

W nocy z 14 na 15 sierpnia do Niepokalanowa przybyła Piesza Pielgrzymka Pokutna z Miedniewic, dołączając sie do grupy pielgrzymów, trwających w bazylice na całonocnym czuwaniu modlitewnym. Mszy św. na zakończenie Czuwania i Pielgrzymki Pieszej z Miedniewic przewodniczył o. Mirosław Kopczewski - wicekustosz niepokalanowskiego sanktuarium i organizator Wielkiego Zawierzenia.

O. P. M. Lenart OFMConv, Niepokalanów
Fot. Br. M. Wojtak OFMConv