"A może byś zostawił na uboczu uczoną filozofię i przyjechał do nas pracować dla Niepokalanej..."

Taką propozycję po raz piąty w przeciągu trzech lat zrobił mi o. Maksymilian Kolbe jeszcze w maju 1939 r., gdym go żegnał przy wagonie na dworcu we Lwowie.

Wiele by można o tej zachęcie powiedzieć...

Stało się jednak, że on powrócił do swej pracy, a ja do swojej.

A dziś?...

Dziś piszę książkę o nim, jako o Wielkim Rycerzu Matki Bożej. Czy to jest praca dla Niepokalanej? - Nie wiem.

Ale myślę, że pisać o Jej rycerzu, to przecież jednak praca dla Niej.

Oby tak być mogło...

Autor