Św. Franciszek wyprasza łaski dla Niepokalanowa

Dzieło, zatytułowane: San Francesco implorante grazie su Niepokalanow ("Święty Franciszek wypraszający łaski dla Niepokalanowa"), powstało w 2002 r. Rozmiar obrazu jest niebagatelna, bo 300×200 cm. Obraz został namalowany na płótnie farbami olejnymi i obecnie można go podziwiać w nowym budynku Biblioteki i Archiwum klasztornego. Samo dzieło artysta wykonał jako swoiste wotum wdzięczności i miłości dla dwóch wielkich świętych, Franciszka i Maksymiliana.

Luigi Latini De Marchi ur. 22 lutego 1927 r. w Treviso we Włoszech. Swoje prace wzorował na twórczości znanych weneckich mistrzów. Miał niezwykły dar do dobierania i bawienia się kolorami, co uwidoczniło się w jego dziełach. Twórczość wielkich mistrzów weneckich fascynowała malarza od młodości. Zadebiutował jako artysta-malarz podczas wystawy sztuki w 1956 r. w Malvasia Palazzo w Bolonii. W ciągu zaledwie czterech dni sprzedano wszystkie z 35 jego obrazów. Znany jest także jako reżyser, scenograf, scenarzysta, kostiumograf, pisarz, eseista i malarz. Artysta pochodzący z Treviso, swoje filmy reżyserował pod pseudonimami: Louis Mané, Luigi Demar, John Mc Warriol. Zmarł 22 lipca 2020 r. w wieku 93 lat.

Obraz Luigiego nawiązuje stylem do włoskiego malarstwa z przełomu XVII i XVIII w. Ukazana jest na nim Maryja jako Wniebowzięta, ale jednocześnie jako Niepokalana. Twarz Maryi skierowana jest na ziemię, konkretnie na niepokalanowski klasztor. Jej rozłożone dłonie - podobnie jak na Cudownym Medaliku - symbolizują pośrednictwo łask, co podkreślone jest jasną poświatą wokół Jej postaci.

Św. Franciszek, mimo że klęczy przed "Damą swego serca" – Najświętszą Dziewicą Maryją, nie patrzy na Nią, ale na Niepokalanów, dodatkowo wskazuje palcem, jakby prosił, aby Niepokalana wzięła pod swoją opiekę tę nową "Porcujnkulę" polskiej ziemi. Prośba św. Franciszka o łaski dla Zagrody Niepokalanej ma swoje uzasadnienie również w tym, że jego duchowy syn, św. Maksymilian M. Kolbe, jest nie tylko prawdziwym jego uczniem i naśladowcą, ale został nazwany "Franciszkiem XX wieku".

Nad samym Niepokalanowem niebieski obłok spowija klasztor, tak jakby Niepokalana odpowiedziała na prośby Biedaczyny z Asyżu i ukazała, że to miejsce jest Jej szczególnie drogie, jako "nowy Nazaret na ziemi".

Wymowne są także postacie aniołów, którzy jako opiekunowie krążą nad klasztorem.

Autor w swoim dziele chciał podkreślić, że Niepokalanów jest jak "Porcjunkula" – miejscem szczególnej czci Maryi, miejscem wybranym, zaś św. Maksymilian jest najwierniejszym synem św. Franciszka i przykładem dla franciszkanów na nasze współczesne czasy.

Teresa M. Michałek, FN / red.
Fot. Archiwum Niepokalanowa