Królujące Serce Jezusowe

Papież Pius XI, w wigilię Bożego Narodzenia 1932 r. po przyjęciu życzeń od Kardynałów i dostojników kościelnych wygłosił przemówienie, które było transmitowane na cały świat przez radio watykańskie. Papież wspomniał o cierpieniach w Hiszpani, Meksyku i Rosji, o nieporozumieniach i braku ufności między narodami, o kryzysie, o wielkiej nędzy klas pracujących. Następca św. Piotra wymienił także liczne pozytywne wydarzeniach, jak kongres eucharystyczny w Dublinie, rozwój misji czy zaangażowanie ludzi świeckich w ewangelizację. Na koniec pamiętnego przemówienia ogłosił całemu światu chrześcijańskiemu wielki jubileusz z powodu 1900. rocznicy śmierci naszego Odkupiciela Jezusa Chrystusa.

"Zbliżający się rok 1933, zgodnie z tradycją powszechną, jest 1900. rocznicą Boskiego dzieła Odkupienia, a zarazem rocznicą ustanowienia Świętej Eucharystii na Ostatniej Wieczerzy, udzielenia Apostołom władzy kapłańskiej, Męki, Ukrzyżowania i Śmierci Pana Jezusa, oddania ludzkości w opiekę Maryi jako Matce, Zmartwychwstania, udzielenia mocy odpuszczenia grzechów, prymatu Piotra, Wniebowstąpienia, Zesłania Ducha Świętego i początków działalności apostolskiej"

Nauka nie potrafi stanowczo stwierdzić, czy 1933 r. jest rocznicą tych wydarzeń, ale to ta data - według tradycji - uchodzi za właściwą.

"Tylko Kościół katolicki zachowuje w nieskażony sposób Krew Chrystusową, tę cenę naszego odkupienia, ze związanymi z nią darami Łaski wraz z Boską obietnicą ich wiekuistej obfitości, żaden z jubileuszów nie może być wspanialszy, żadna uroczystość bardziej obowiązującą, szczególnie w naszej epoce tak częstych obchodów jubileuszowych"

Papież polecił, by uroczystość trwała przez cały rok i ogłosił święty Jubileusz odrodzenia moralnego, który rozpoczął się 2 kwietnia 1933 r. (w niedzielę Męki Pańskiej), a zakończył 2 kwietnia 1934 r. (w drugi dzień Świąt Wielkanocnych).

Z racji tego Jubileuszu Odkupienia w niepokalanowskim klasztorze poświęcono metalową figurę Najświętszego Serca Jezusowego, którą ustawiono w nowej części powstałego ogrodu. Uroczystość ta została dobrze przygotowana, gdyż poprzedzała ją Akademia ku czci Chrystusa Króla i Jego Kochającego nas Boskiego Serca. Gwardian klasztoru, o. Florian Koziura, wygłosił przemówienie, w którym podkreślił, że Boskie Serce Jezusa, jako bezmierne ognisko miłości ku nam, zamiast naszej ludzkiej wdzięczności i podzięki, doznaje zniewag i zapomnienia. "Wieniec cieni, okalający to Serce Najczulsze - zaznaczył o. gwardian - jest symbolem krzywd i cierpień zadawanych Mu ciągle przez spoganiałych chrześcijan". Przełożony klasztoru zachęcił ówczesnych braci, których już wówczas było prawie 500, by jako "dziatwa Niepokalanej Matki" wynagradzali za grzechy i wzgardę, którymi "ludzkość karmi Najsłodsze Serce Jezusa".

Na pomniku zostały wyryte słowa: "Króluj nam Chryste. IHS. Najsłodszemu Sercu Pana Jezusa w 1900-tną rocznicę Odkupienia świata wdzięczny Niepokalanów 09.10.1933 r."

Na zakończenie uroczystości poświęcenia pomnika Chrystusa Króla z Otwartym Sercem, bracia zaśpiewali dwie pieśni.

Figura, jak podają zapisy archiwalne, została umieszczona w najpiękniejszym miejscu nowego ogrodu, by przypomniała braciom, odpoczywającym podczas przechadzek po ciężkim dniu pracy, o celu ich życia, ideale, któremu się poświęcili. "Przez Niepokalaną do Najsłodszego Serca Pana Jezusa" - taka jest droga powołania każdego niepokalanowianina.

W listopadzie 2009 r. podczas wichury figura została uszkodzona, jednak bracia zadbali o to, by po renowacji i wykonaniu nowego postumentu figura Królującego Jezusa z Jego Najsłodszym Sercem powróciła do niepokalanowskiego ogrodu.

Teresa M. Michałek, FN / red.
Fot. Archiwum Niepokalanowa