W pierwszą Niedzielę Wielkiego Postu proponujemy w ramach rozważań duchowych refleksję nad miejscem Matki Bożej w naszym życiu duchowym. Niech pomocą nam będzie rozważania w oparciu o pisma św. Maksymiliana. Życzymy duchowego wzrostu.

Temat: Jak największa chwała Boża przez zbawienie i jak najdoskonalsze uświęcenie swoje i wszystkich, co są i będą, przez Niepokalaną - MI3
(punkt 2. Regulaminu życia Ojca Maksymiliana)

• Zastanów się, czy dążysz by we wszystkim co robisz, mówisz był uwielbiony Bóg? Czy myślisz o zbawieniu swoim i innych ludzi, nawet tych anonimowych ludzi, których spotykasz w drodze do pracy czy też tych, którzy żyją w innych zakątkach ziemi?

Duchowa refleksja: Niepokalana (Pisma nr 1136. Niepokalanów, przed styczniem 1938)

• Zaznacz w tekście zdania, które najbardziej do ciebie przemawiają i zastanów się jak je odnieść do twojej historii i drogi życia.

Jakże wielu o Tobie pisało, o Niepokalana, lecz wszyscy z pokorą wyznawali, że nic nie mogli napisać, co byłoby godne Ciebie. Jedyną pociechą było dla nich przekonanie, że Ty sama możesz przemówić do dusz swoimi słowami, a pokornych i czystych możesz pouczyć dużo lepiej, niż oni przy pisaniu mogli to pojąć. Dozwól i mnie chwalić Cię, Panno Przenajświętsza, choć wiem, że ani ja nie jestem godny, bym pisał o Tobie, ani rozum ludzki nie jest zdolny zrozumieć Twej chwały.

Tyś jest Ucieczką grzeszników, Wspomożeniem wiernych, Królową apostołów, męczenników, wyznawców, wszystkich świętych, a nawet aniołów, Matką Chrystusową, Matką Zbawiciela, Matką Odkupiciela, prawdziwą Matką Bożą. Tu już ustaje rozum ludzki, niezdolny pojąć nieskończoności Boga, a w konsekwencji godności Matki Bożej. Bóg jest miłością. W pełni tego życia Ojciec rodzi Syna, Duch zaś pochodzi od Ojca i Syna. Ponieważ zaś Bóg ukochał również swe możliwe skończone podobieństwa, niektóre z nich wybrał i dał im rzeczywiste istnienie. Stworzenia te siłą jakby reakcji udoskonalają się i tak dążą do Boga, od którego pochodzą. I ludzie, obdarzeni wolną wolą, podobnie zdążają do Boga, lecz jakże niedoskonale, w jakiejże niezgodności z Wolą Bożą, z Bogiem. Jednak przewidział Bóg od wieków Stworzenie, które nawet w małej rzeczy Mu się nie sprzeniewierzy, nie utraci żadnej łaski, nie przywłaszczy sobie nic z tego, co od Niego otrzyma. Od pierwszej chwili, gdy zaistniało, w duszy Jego zamieszkał Dawca łask, Duch Święty, wziął Je w całkowite władanie i tak przeniknął, że w nazwie Oblubienicy Ducha Świętego wyrażony jest tylko daleki, słaby, niedoskonały, choć prawdziwy, cień tego zjednoczenia. I nie dopuściłby, by skalała Ją zmaza grzechu pierworodnego. Została bez zmazy poczęta, Niepokalanie Poczęta.

W Lourdes Niepokalana Dziewica na kilkakrotne zapytanie św. Bernadety, kim jest, odpowiedziała: "Jam jest Niepokalane Poczęcie". Tymi słowami jasno wyraziła, że nie tylko jest Niepokalanie Poczętą, lecz nawet samym Niepokalanym Poczęciem, jak czymś innym jest rzecz biała i sama jej białość, czymś innym rzecz doskonała i jej doskonałość. Mówiąc o sobie, tak Bóg odezwał się do Mojżesza: "Jam jest, którym jest" Rdz 3,14, tj. do istoty mojej należy, bym naturę swą miał zawsze od siebie: bez początku. Natomiast Dziewica Niepokalana ma swój początek od Boga, jest stworzeniem, jest poczęciem, wszakże Niepokalanym Poczęciem. Jak głębokie kryją się w tych słowach tajemnice! A jak wszystko w porządku naturalnym i nadprzyrodzonym od Ojca przez Syna i Ducha przechodzi na stworzenie, tak podobnie i stworzenia wszystkie przez Ducha i Syna wstępują ku Ojcu. Jednak najdoskonalsza ze stworzeń, Niepokalana Dziewica, wznosi się ponad wszelkie stworzenie i w niewymowny sposób jest Boża. Syn Boży zstąpił bowiem od Ojca przez Ducha i zamieszkał w Niej i wcielił się w Niej, tak że stała się Matką Bożą, Matką Boga-Człowieka, Matką Jezusa. Od tej chwili wszelka łaska od Ojca przez wcielonego Syna Jezusa i zamieszkującego w Niepokalanej Ducha - przez Niepokalaną jest rozdawana.

I każdy objaw miłości stworzeń, przez Niepokalaną tylko oczyszczony od niedoskonałości a przez Jezusa podniesiony do wartości nieskończonej i tak godny majestatu Ojca Niebieskiego, idzie przed oblicze Ojca. Zjednoczenie Ducha Świętego z Niepokalaną Dziewicą jest tak ścisłe, że Duch Święty, przenikając duszę Niepokalanej, wpływa na dusze tylko za Jej pośrednictwem. Dlatego stała się Pośredniczką łask wszelkich, dlatego też stała się prawdziwą Matką wszelkiej łaski Bożej, Królową Aniołów i Świętych, Wspomożeniem Wiernych i Ucieczką grzeszników. O, jakże mało jeszcze znana jest Niepokalana Dziewica! Kiedyż to dusze ludzkie kochać będą Jej Sercem Boskie Serce Jezusa, a przez Nie - Ojca Niebieskiego?

Punkty do refleksji:

• Kim jest dla ciebie Matka Boża?
• Rozważ, co oznacza, że Maryja przedstawiła się w Lourdes jako "Niepokalane Poczęcie"?
• Jaki ma wpływ na twoją codzienność przywilej Niepokalanego Poczęcia?
• W jaki sposób w drodze do Boga pomaga Ci duchowość Maryjna?
• Co w najbliższych dniach Wielkiego Postu chcesz zmienić w swoim życiu?