1912 - spotkanie z Wenantym Katarzyńcem

Do Kalwarii Pacławskiej Maksymilian po raz pierwszy przybył w 1912 r., kiedy to ukończywszy szkołę średnią w Małym Seminarium we Lwowie, pojechał tam z innymi klerykami franciszkańskimi na wakacje. Spotkał tam ponownie br. Wenantego Katarzyńca jako studenta teologii (wcześniej spotkali się przy "kamiennym stole" ogrodu franciszkańskiego we Lwowie).

Ponieważ do Kalwarii Pacławskiej klerycy franciszkańscy jeździli na wakacje, a Maksymilian jako kleryk 10 IX 1912 rozpoczął studia filozoficzne w Rzymie, to prawdopodobnie jako kleryk już więcej na Kalwarii Pacł. nie był.

1928 - poznał "durnia"

Wiemy natomiast, że aby "podreperować zdrowie i uspokoić rozegrane nerwy" prowincjał o. Kornel Czupryk zaproponował Ojcu Kolbemu pobyt w klasztorze kalwaryjskim. Po wyjaśnieniu sprawy ze statusem prawnym Niepokalanowa, Ojciec Maksymilian wyruszył więc tam 13 II 1928 r. o godz. 6 rano, dojeżdżając pociągiem do Przemyśla. W mieście czekała na niego furmanka z klasztoru, która zabrała go na Kalwarię, przejeżdżając przez Niżankowice, Sierakośce i potok Wiar (zob. Pisma, 866 I).

19 II 1928 r. wieczorem, wraz z o. Teodorem Termerem, Ojciec Kolbe wybrał się na przechadzkę: "zwiedziliśmy Kamień i ogród nowo otrzymany, przyglądnęli się rywalce kalwaryjskiego klasztoru - cerkwi unickiej, wstąpili do Sióstr Marianek, które tu uczą w szkole, by spisały, co wiedzą o śp. o. Wenantym, odwiedzili grób o. Wenantego i ojców Remigiego Dudy, Brunona Ossolińskiego i Romualda Wojtala i przebrodzili po śniegu do klasztoru". Po kolacji i po adoracji, podczas wspólnej rekreacji, Ojciec Maksymilian nauczył się grać w karcianego "durnia" (zob. Pisma, 866 I).

21 lutego dotarło 40 egz. marcowego numeru "Rycerza Niepokalanej", dzięki czemu była prowadzona "akcja propagandowa".

Przede wszystkim wypocząć

Wykorzystując pobyt w klasztorze kalwaryjskim, św. Maksymilian zbierał informacje i świadectwa o świątobliwym życiu Ojca Wenantego, sam spisując wszystko, co o nim pamiętał w tekście Źródła w sprawie o. Wenantego (zob. Pisma, 1053). Próbował również i tu zorganizować MI, ale ze względu na brak materiałów (m.in. dyplomików), prawdopodobnie to mu się nie udało (zob. Pisma, 866 I).

Czas spędzony na Kalwarii służył przede wszystkim wypoczynkowi i podreperowaniu zdrowia. Dlatego w klasztorze Ojciec Maksymilian był zwolniony z niektórych obowiązków, m.in. z dyżurów spowiedzi, ale uczestniczył w rozmyślaniach rano i wieczorem, a "w piątek o godz. 3 [po południu] dzwonek wezwał wszystkich na litanię do kościoła" (Pisma, 866 I).

1933 - odpust Zielonych Świąt

W 1933 r. św. Maksymilian, po powrocie do Polski, pojechał do Lwowa złożyć wizytę prowincjałowi o. Kornelowi Czuprykowi, a stamtąd do Kalwarii Pacławskiej z pomocą na odpust Zielonych Świąt, przypadających 4 i 5 VI (zob. Pisma, 458).

Kalwaria Pacławska - Historia sanktuarium

Kalwaria Pacławska to najważniejsze sanktuarium w arch. przemyskiej. Nazywane jest "Jerozolimą Wschodu" lub "Jerozolimą Podkarpacia". Od 1679 r. w kalwaryjskim sanktuarium znajduje się cudowny obraz Matki Bożej z Kamieńca Podolskiego. Dlatego Kalwaria jest również nazywana "Jasną Górą Podkarpacia". Pielgrzymi przybywają tu, aby Matce Bożej "Słuchającą" powierzyć swoje troski, problemy i radości, zaś na kalwaryjskich dróżkach rozważać Mękę Jezusa Chrystusa oraz boleść i chwałę Jego Matki.

Kalwaria powstała w XVII w. na wzgórzu nad doliną Wiaru dzięki fundacji wojewody podolskiego i kasztelana lwowskiego Andrzeja Maksymiliana Fredry. "Legenda mówi, iż Fredro podczas polowania zapuścił się w głąb lasu w pogoni za jeleniem i w miejscu, gdzie dzisiaj stoi kościół, miał ujrzeć wśród rogów tegoż jelenia jaśniejący krzyż. Pod wpływem tego zjawiska postanowił postawić na tym miejscu, na wysokiej górze, kościół z klasztorem i założyć kalwarię według wzoru i rozmiaru jerozolimskiej drogi krzyżowej" (o. J. Barcik OFMConv). Franciszkanie objęli fundację kalwaryjską w lutym 1668 r., Obecny barokowy kościół i przylegający do niego klasztor wybudowano w latach 1770-1775 z fundacji Szczepana Dwernickiego.

Oprac. Fundacja Niepokalanej / Archiwum Niepokalanowa

Źródła:

• Archiwum Niepokalanowa.
• Barcik J., Fundacja klasztoru franciszkanów w Kalwarii Pacławskiej, "Prawo Kanoniczne" 16/1-2 1973.
• Rys historyczny - kalwaria.franciszkanie.pl
• Sanktuarium Matki Bożej Kalwaryjskiej i Znalezienia Krzyża Świętego - Kalwaria Pacławska - maryjny.pl
• Św. Maksymilian M. Kolbe, Pisma (część I i II), Niepokalanów [2007, 2008].
• Z historii Kalwarii Pacławskiej - przemyskiehistorie.pl