Bł. Br. Tymoteusz Stanisław Trojanowski
28 lipca 1908 – 28 lutego 1942

Stanisław (bł. Brat Tymoteusz) urodził się 28 lutego 1908 r. we wsi Sadłowo, parafii Poniatów, w diecezji płockiej. Jako młodzieniec pracował z rodzicami na roli, by ulżyć im w ciężkiej sytuacji. W 1930 r. został przyjęty jako postulant do zakonu w Niepokalanowie. W nowicjacie otrzymał zakonne imię Tymoteusz. Profesję czasową złożył w 1932 r., a uroczystą w 1935 jako brat zakonny. Pozostał zawsze w Niepokalanowie, gdzie pracował w ekspedycji Rycerza Niepokalanej i był infirmarzem. W 1937 r. wyraził przełożonym pragnienie udania się na misje oddając się w każdym momencie swego życia do dyspozycji woli Bożej. Był zawsze wierny swemu powołaniu franciszkańskiemu i cieszył się pełnym zaufaniem przełożonego, którym od 1936 r. był Ojciec Maksymilian Kolbe.

Gdy wybuchła II wojna światowa postanowił pozostać w Niepokalanowie. 14 października 1941 r. został aresztowany przez gestapo wraz z sześcioma innymi współbraćmi i osadzony we więzieniu na Pawiaku w Warszawie, gdzie był przykładem i podtrzymywał współbraci na duchu. 8 stycznia 1942 r. został deportowany do obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu i przeznaczony do ciężkiej pracy przy transporcie. Mężnie znosił głód, zimno i niedogodności sytuacji, podtrzymując jeszcze innych na duchu, polecając ich Opatrzności Bożej. Zachorował na zapalenie płuc z powodu zimna i zmarł w obozowym szpitalu 28 lutego 1942 r.

Sławniejsi franciszkanie w Polsce. Ich życiorysy i dzieła, Rzym - Watykan 2000